Hierbij mijn reactie naar aanleiding van de vragen die Denise Hilhorst aan me stelde na het lezen van van mijn eerdere blog “Ondernemer of inhuurkracht?”. Dit ging over het verschijnsel dat veel ondernemers eigenlijk geen ondernemers zijn, maar zich telkens laten inhuren en dan telkens heel verschillend werk kunnen doen. Denise vraagt zich af wat er mis mee is, als je dit doet en zegt dat de klanten er ook om vragen dat je zo werkt.
Veel mensen hebben hierop gereageerd dus kennelijk is het een onderwerp dat ze herkennen en waardoor ze zich aangesproken voelen. Sommigen lezen er een soort veroordeling van mijn kant in: “Doe ik soms iets niet goed dan?”. Maar ik veroordeel helemaal niemand. Het gaat er mij alleen om, dat er veel nadelen aan kunnen zitten, als je je ondernemerschap op deze manier vormgeeft. Dit gaat trouwens ook heel erg over mijn eigen geschiedenis als ondernemer en zelf ben ik er ook nog niet helemaal uit.
In mijn Get Clients Programma’s kom ik ze regelmatig tegen: adviseurs, trainers, interimmers, etc. Ze rollen telkens van het ene in het andere en ze verdienen vaak heel veel. Sommigen draaien een ton euro per jaar aan omzet. Maar toch zitten ze plotseling in mijn groep om aan hun acquisitie te werken! De reden: ze hebben van de ene dag op de andere helemaal geen klanten meer, en ze hebben ook geen idee waar die zomaar vandaan zouden moeten komen. Of ze verwachten dat dit gaat gebeuren, en ze voelen zich hier heel onrustig en onveilig door.
Ik begreep meer van dit verschijnsel toen ik het boek “The E-myth revisited. Why most small businesses don’t work and what to do about it” van Michael Gerber las. De stelling van Gerber is dat veel ondernemers eigenlijk – inderdaad – geen ondernemers zijn. Het zijn vakmensen die bijvoorbeeld meer vrijheid willen en meer willen verdienen. Ze beginnen voor zichzelf en gaan dan door met wat ze eerst deden en leuk vonden: het uitoefenen van hun vak. Hiervoor laten ze zich telkens op tijdelijke basis inhuren, gelukkig nu wel (terecht) duurder betaald en met meer vrijheid – daarom noem ik ze “veredelde werknemers”.
Allemaal niets op tegen natuurlijk, maar volgens Gerber gaat deze situatie onherroepelijk tegen je werken en is dit de reden waarom zoveel ondernemers uiteindelijk mislukken. Het nadeel is dat ze problemen krijgen met tijd en geld. Ze hebben het of te druk of juist helemaal niet. Geld lijkt er altijd te weinig te zijn. Ze kunnen nooit over een bepaalde inkomensgrens heenkomen, omdat het aantal uren dat ze kunnen werken nu eenmaal beperkt is. Ze zullen meestal zelf aan klanten moeten trekken, want ze hebben niet gewerkt aan hun bekendheid en aan hun marketing – daarvoor ontbrak de tijd. Ze kunnen jarenlang keihard werken, maar op het einde staan ze met lege handen. Ze hebben namelijk geen waarde in hun bedrijf gecreëerd, want hun bedrijf is onverkoopbaar. Niemand wil nu eenmaal een baan kopen.
In mijn volgende blog meer over wat de alternatieven kunnen zijn. Eerst even vakantie houden…
Je reactie is welkom! Klik op “reacties”.
hallo laura,
helemaal waar, ik herken je analyse van a tot z en ben dus zeer benieuwd naar de alternatieven.
hier heb je ook ongetwijfeld weer een prima workshop voor (die ik waarschijnlijk goed zou kunnen gebruiken, maar niet kan betalen….)
ik ben iedere keer weer blij met je info, dank je wel,
groet
elma
Hoi Elma,
Ik weet natuurlijk niet wat jouw situatie precies is, maar vaak als je iets niet kunt betalen, is dat omdat er te weinig inkomsten zijn. Marketingworkshops kunnen je helpen om juist méér inkomsten te gaan krijgen…
groetjes,
Laura
Ondernemer of inhuurkracht?
Het is maar net wat je doelstelling is. Het verhaal van Gerber gaat op als je als ondernemer een bedrijf wilt opbouwen, doen groeien, uitbreiden en/of verkopen. Maar er is niets tegen op freelancen zonder die doelen. Ik ken nogal wat freelancers die heel gelukkig zijn met hun werk en die geen enkele ambitie hebben om een bedrijf op te bouwen. Personeel? De meesten schieten spontaan in een stuip als je het idee opwerpt 🙂
Gisteren vertelde ik aan de telefoon aan een vriendin dat ik mogelijk binnenkort een klus van vier dagen per week voor zes maanden kan gaan doen. Aan het einde van ons gesprek zei ze: “Jammer hoor, dat je nu alweer een parttime baan erbij moet nemen.”