Ik sta in de Management Team!

Van de week is er in de rubriek “cursus” van het blad Management Team over mij geschreven. Journalist Michiel Blijboom was bij mijn workshop “Overwin je worsteling met acquisitie” en maakte hiervan een verslag voor dat blad.

Even wil ik met jullie delen wat ik ervan vind!

“Free publicity” kan op zichzelf een hele effectieve strategie voor acquisitie zijn maar ik heb geen idee of dit stuk vóór me kan gaan werken. Verschillende van mijn vrienden en familieleden hebben het gelezen en de meningen zijn verdeeld. De één vindt dat mij niet echt recht wordt gedaan en de ander vindt dat ik er positief uit naar voren kom. Zelf merk ik dat ik gewoon niet objectief kan lezen wat er staat.

Het valt mij vooral op dat de journalist me neerzet als een onzekere persoon die onzekere mensen aantrekt. Ik heb dit natuurlijk over mezelf afgeroepen omdat ik in de syllabus schrijf dat ik “kamp met een onzekere uitstraling” (en dat dat geen probleem hoeft te zijn om toch heel succesvol aan acquisitie te doen).

Maar nu ik toch dit weblog heb, kan ik wel even mijn kant van het verhaal naar buiten brengen (wat al weer een argument op zichzelf is om een weblog te beginnen). Ik kamp misschien met een onzekere uitstraling maar dat wil niet zeggen dat ik onzeker bén. In feite ben ik zeer overtuigd van mijn talenten en capaciteiten en heb ik een goed gevoel van eigenwaarde. Ik voel me zeker over de doelen die ik wil bereiken en over wat ik voor mensen wil betekenen. Ik ben alleen vrij transparant om van buiten te laten zien wat er van binnen in mij leeft! Als ik ergens over aarzel, laat ik dat zien. Dat heb ik al mijn hele leven en het roept soms verwarring op.

De positieve kant van het verhaal is dat ik veel klanten naar me toetrek die dit juist waarderen. Niet omdat ze “onzeker” zouden zijn maar omdat ze geen behoefte hebben aan maskers. Ze voelen het als een uitnodiging om ook zichzelf te zijn en de angsten en twijfels die zeker ook bij acquisitie horen te laten zien. En daar ben ik heel erg blij mee.

Lees hier het stuk in Management Team: http://www.managementteam.nl/article.jsp?rubriek=144665&id=678953

En ik ben natuurlijk benieuwd wat jij ervan vindt! Klik hiervoor op “reacties”

25 reacties op “Ik sta in de Management Team!”

  1. Inger Stokkink schreef:

    ‘Onze’ Michiel is niet kapot van je uitstraling maar kan niet echt iets negatiefs over de cursus zeggen. En mannen die in columns neerbuigend doen over vrouwen blijf je houden. Kortom: de honden blaffen, de karavaan trekt verder…

  2. Silvia Prins schreef:

    Hoi Laura,
    Ik ken je al lang (40 jaar…!) en wat je schrijft is erg herkenbaar: krachtig juist in je kwetsbaarheid. Je gaat heel mooi om met wat in de Themagecentreerde Interactie (TGI) ‘selectieve authenticiteit’ wordt genoemd.
    Op mijn blog vind je informatie over een bijeenkomst van TGI in april (Den Bosch) die juist over dit thema handelt.
    Trouwens, ik vind het artikel een beetje dubbelzinnig geschreven: is het nu positief of niet? De auteur laat het ons graag raden…
    Groetjes! Silvia

  3. Hoi Inger, ja, zo kun je er ook naar kijken!
    En Silvia: “selectieve authenticiteit” vind ik een heel mooi begrip dat inderdaad voor mij een leidraad is.
    Laura

  4. MP schreef:

    Hoi Laura,
    Als ik de ’toontjes’ microfoon gebruik, dan lees ik inderdaad een beetje man-vrouw , zeker-onzeker in het artikel.
    Dilemma’s ,onzekerheden (moet ik er iets aan doen, zijn of worden het drijfveren?) die misschien meer vertellen over de ander – die eigenlijk zichzelf een spiegel voorhoudt …
    Groet,
    Marc Paul

  5. Jeannette Lamme schreef:

    Beste Laura,
    Misschien zijn er 2 soorten mensen: zij die onzeker zijn en zij die denken dat ze zeker zijn. En soms verschuift men met de jaren van categorie….

  6. Hans Keuren schreef:

    Ik heb het artikel gelezen.
    Je stelt je kwetsbaar op en blijft dicht bij jezelf, dit voelt vertrouwd, althans bij mij. Je hoeft je t.o.v. iets of iemand niet te verontschuldigen of met uitleg komen.

  7. els vegter schreef:

    Ik ken je aanpak niet maar de journalist doet je niet helemaal recht vind ik door over ‘onze laura’ te spreken en een uur eerder weg te gaan. Een beetje een mannenverhaal. Volgens mij hoef je die onzekerheid ook niet zo te benadrukken want je lijkt me gewoon een kei in ondernemen en communiceren. En door je kwetsbaar op te stellen trek je inderdaad ook veel mensen aan.

  8. Andrea Slee schreef:

    Hoi Laura,
    Als communicatieadviseur heb ik dagelijks met dit soort journalisten te maken. De drijfveren om een onderwerp of een persoon op een bepaalde manier neer te zetten zijn waarschijnlijk vooral commercieel. Door de manier waarop hij zijn bericht schrijft verkoopt hij het bericht, zichzelf en het blad. Eigenlijk wil ik zeggen, trek het je niet aan. Dit gebeurt dagelijks bij heel veel mensen en onderwerpen. De journalist van vandaag is niet zozeer in jou geinteresseerd alswel in de leescijfers van zijn artikel. En verder vind ik het prachtig hoe je jezelf toont n.a.v. dit artikel. Het getuigt van kracht om jezelf te laten zien zoals je bent.

  9. Mirjam schreef:

    Ik ken jou, of je aanpak niet en ik ken de journalist niet.
    Ik vind dat hij het aan het eind van het artikel ombuigt naar een positieve kant, daar zit zijn erkenning van je vakkennis, althans zo lees ik het.
    Bovendien heb ik laatst op een open workshop geleerd dat je met een oordeel met drie vingers naar jezelf wijst, en daar zal zijn eerste stuk dan wel overgaan.
    Als hij jouw onzekerheid benadrukt hoeft hij niet over zijn eigen onzekerheid na te denken.
    Ik denk juist dat de onzekerheid heel herkenbaar voor de kleine zelfstandige is.

  10. Michiel Blijboom schreef:

    Over onzekerheid en wispelturigheid gesproken, Laura: ik heb het je van tevoren laten lezen en toen was je er heel tevreden mee!

  11. Hoi Michiel,
    Ik heb het inderdaad gelezen maar je hebt er naderhand iets aan toegevoegd waardoor mijn “onzekerheid” benadrukt werd. Dat was door een uitspraak van een klant toe te voegen waarin deze zegt: “je mag je onzekerheden bij haar tonen. Misschien omdat ze zelf een beetje onzeker is, hihi”. Dat laatste heeft die persoon helemaal niet gezegd (weet ik toevallig, want de uitspraak is afkomstig van mijn website) en het benadrukt mijn zog. onzekerheid, helemaal onnodig.
    Maar sportief dat je reageert!
    En ik heb nu zoiets: dan kom ik maar onzeker over. Wat maakt het mij uit.
    Laura

  12. Michiel schreef:

    Klopt, dat is er later aan toegevoegd. Helaas, moet ik daarbij zeggen.

  13. hoi Michiel,
    Maakt niet uit, ik ben best ook wel blij met het artikel.
    En dan ben ik natuurlijk benieuwd of je nog een potje bent gaan acquireren.

  14. Huub Koch schreef:

    Er zit inderdaad iets tendentieus in dit stuk. Wat dat betreft sluit ik me graag aan bij de vorige sprekers.
    Doet me denken aan de vragen van BK. Wat was het ook al weer?
    1. Is het waar?
    2. Kun je 100 % zeker weten dat het waar is?
    3. Hoe reageer je als je die gedachte gelooft?
    4. Wie zou je zijn zonder die gedachte?
    Van mij:
    5. Doet het er nog iets aan af of aan toe?
    Zolang ze maar over je praten Laura!

  15. Huub, daarmee sla je natuurlijk de spijker op de kop.
    Ik trap nog steeds in mijn eigen verhalen… Tot ik het weer doorheb.
    Maar iedereen heel erg bedankt voor de bemoediging!
    Laura

  16. Simon Groen schreef:

    Het is sowieso een boeiende vraag wat de grenzen zijn van jezelf open en kwetsbaar opstellen binnen acquisitie. Openheid verdient natuurlijk al beloning vanwege de helende werking. Daarnaast is openheid een belangrijke vaardigheid om klanten te werven – zo blijkt daadwerkelijk uit de lessen van Laura. Het weblog is hier een goed voorbeeld van. Maar hoe zit het met de waarde van vaardigheden als bluf en geheimhouding? Hoeveel zelfstandig ondernemers suggereren niet dat ze het ontzettend druk hebben? Op die manier doen ze de klant geloven dat ze er snel bij moet zijn om geen kansen te missen. Een mooi voorbeeld is een zelfstandige zakenman die, zodra hij de telefoon opneemt, een CD met kantoorgeluiden aanzet. Ik heb ook eens een ondernemer ontmoet, die de middelbare school niet heeft afgemaakt, maar succes heeft door zich als gepromoveerde voor te doen. Hij presteert overigens beter dan zijn meeste collega’s. Een laatste voorbeeld van geheimhouding geldt voor ondernemers die heel verschillende producten of diensten aanbieden. Pretenderen zij geen specialisten te zijn, om hun klanten niet in verwarring te brengen?

  17. Dat is ook weer een heel interessant gezichtspunt, Simon.
    Natuurlijk zijn bluf en geheimhouding ook nodig. Het gaat volgens mij dan ook niet om volledige authenticiteit, maar om selectieve authenticiteit. Waarschijnlijk is volledige authenticiteit ook onmogelijk en is hij ook helemaal niet wenselijk. Want je moet natuurlijk ook rekening houden met wat sociaal wenselijk is en met wat een ander aankan en met wat nuttig en handig is om te doen!
    Als je totaal onsuccesvol bent als ondernemer is het onverstandig om dit openlijk rond te zingen. Je graaft je eigen graf. Mensen willen niet kopen van iemand die onsuccesvol is, dat geeft geen vertrouwen.
    Als starter is het bijvoorbeeld ook een slecht idee om te zeggen dat je een “bedrijfje wilt gaan starten”. Het is veel slimmer om te zeggen dat je dat bedrijf (niet bedrijfje) al hébt.
    De vraag is dan wat er nog overblijft waar je wél authentiek in kunt zijn.

  18. Kiem Thé schreef:

    Ha Laura, Ik had net van je gehoord via Sanne Roemen, even op je website en blog gekeken en promt kom ik je weer tegen in MT. Bevestigde voor mij dat je dus blijkbaar een ‘bekende’ bent op dit terrein en voegde toe aan je ‘credibility’ ongeacht de inhoud van het stuk. Past dus helemaal in jullie visie van internet/blog-marketing!
    Groetjes, Kiem

  19. Saskia van de Griek schreef:

    Beste Laura,
    Ik heb veel inspiratie opgedaan van jouw artikelen en informatie. Al heb ik je dan nooit in persoon ontmoet, ik heb op geen enkele wijze het idee gehad dat je onzeker overkomt. Integendeel. Ik denk dat er een groot onderscheid gemaakt moet worden tussen onzeker en geen vrees hebben om transparant over te komen. Dat laatste wekt veel vertrouwen. Misschien wekt het sneller vertrouwen bij vrouwen die dat eerder als sterk zullen bestempelen, dan bij mannen die het wellicht eerder als zwak bestempelen (en juist een harde houding, al dan niet echt, als sterk bestempelen). Bovendien scoor je als journalist nou een keer beter als je kritiek (direct of indirect) kan geven dan als je alles positief vindt. Dus….ik zie geen probleem! 🙂

  20. Leuk te horen dat het kennelijk niet voor iedereen een punt is, nee, soms zelfs een pré om “transparant” te zijn in het tonen van onzekerheid. Het is voor mij een gevoelig punt, moet ik eerlijk toegeven, omdat ik in het verleden nog wel eens ben afgewezen door mensen die onzekerheid als een vreselijke tekortkoming beschouwen.
    Niet iedereen vindt dat…
    In ieder geval: van de week kreeg ik een nieuwe klant die me kende van het stuk in MT, een man, nota bene!

  21. Leonie Linssen schreef:

    Ik vond het een positief artikel Laura. Het hoort ook bij een journalist om iets prikkelends te gebruiken in een stukje, het moet immers aantrekkelijk zijn voor mensen om te lezen. Dat hij daarvoor jouw onzekere uitstraling gebruikt, snap ik ergens ook wel. Het is ook het leuke van jou, en lijkt zelfs tegenstrijdig met je kennis en ervaring op het gebied van acquisitie. In het artikel komt dat laatste ook heel goed naar voren: dat je iemand bent die weet waar ze het over heeft. Dat heb ik overigens ook ervaren in jouw training, en nog steeds. Toen ik jou de eerste keer ontmoette bij een introductieworkshop vond ik dat ook juist het leuke aan jou. Ik had vanuit mijn oude baan een hekel aan alles wat met marketing te maken had. En nu stond daar ineens een MENS voor me over marketing te praten. Blijf maar lekker zoals je bent.
    Interessant trouwens die visie op selectieve authenticiteit. Ik merk dat ik in mijn nieuws- en inspiratiebrieven, waarin ik steeds een thema neem uit mijn dagelijkse leven, ook steeds afweeg: wanneer is je kwetsbaarheid je kracht, en wanneer kan het je ondermijnen, is het marketingtechnisch wel zo slim om je kwetsbaarheid te laten zien? Van de andere kant merk ik dat juist mensen naar me toe komen voor coaching, omdat ik me kwetsbaar durf op te stellen en mezelf durf te laten zien. En dan trek je ook de mensen die bij jou passen en die jij iets te bieden hebt. Zo zal het bij jou ook wel gaan denk ik. Ga dus vooral zo door!

  22. hoi Leonie,
    Bedankt voor je reactie.
    Ik vind dat zelf ook hoor: mensen die zich kwetsbaar durven opstellen zijn de allerleukste mensen. Dan kun je tenminste echt contact maken…
    Laura

  23. Hoi Laura,
    Ik hobbel even achter alle reacties aan 🙂
    Kan me voorstellen dat je wilde reageren op het MT-artikel. Had natuurlijk helemaal niet gehoeven, dat snapt iedereen die jou ‘kent’.
    Maar ik snap wel dat je het wel hebt gedaan, want de schrijver is aan jou als persoon gekomen. Kritiek over de lokatie is andere koek!
    Ik ben een voorstander van een tikkeltje kwetsbaarheid. Maar het blijft inderdaad zoeken: balans vnden. Is voor mezelf ook nog steeds een zoektocht. Je artikel geeft in ieder geval weer nieuwe inzichten.
    En weet je wat nou het mooie is? Door jouw reactie op het MT-artikel hoor je weer eens extra hoeveel waardering mensen voor je hebben!
    Dus ga zo door 🙂
    Groetjes, Nelleke

  24. Petra Bos schreef:

    Ha Laura,
    Ik heb je di. 30/10 voor het eerst gezien en gehoord op de bijeenkomst van Haagse Vrouwenzaken en ik heb genoten. Ik vind die combinatie van guitigheid, nadenkendheid en vakkennis werkelijk om jaloers op te worden. Je speelt ermee (geef toe!!) en af en toe schurk je er tegenaan om voor blauwkousje te worden versleten, dat is juist zo enorm leuk. Ik kwam zeer geinspireerd thuis.
    Blijf lekker jezelf. Majoor Boshardt zei ooit: “Alleen grijze muizen roepen geen voor- en tegenstanders op. Ik wil geen grijze muis zijn.”
    En dat ben je zeker niet.
    Met groet,
    Petra Bos

  25. Hoi Petra,
    Mijn dank voor wat je schrijft!
    Zo kan ik me meer verzoenen met hoe ik het schijn te doen.
    groetjes,
    Laura

Laat een antwoord achter aan Michiel Blijboom Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Meest gelezen artikelen

Weblogs: wat zijn het en wat kunnen ze voor je doen?

Ik houd van schrijven en vind het leuk om mijn ideeën te delen over mijn passie: effectieve marketing voor zelfstandige ondernemers in de dienstverlening. Om die reden liep ik al maanden rond met het idee een weblog te beginnen en nu is het er eindelijk van gekomen!

Wat ik echter merk, is dat als ik mensen erover spreek, velen nog niet weten wat een weblog (of kortweg blog) is en wat je er aan zou kunnen hebben. Daarom wilde ik in dit bericht ingaan op de vraag: wat is een weblog en in hoeverre kun je het gebruiken als marketingtool?

Het grote misverstand over een volle coachpraktijk

Sandra, een vrouw die ik laatst sprak, heeft een coachopleiding gevolgd en wil nu eindelijk haar grote droom gaan realiseren: een eigen coachpraktijk. Vanaf september wil ze echt gaan starten. Ze heeft een kamer in haar huis ingericht met prettige stoelen en een handig koffiezetapparaatje gekocht. Voorlopig werkt ze 1 dag per week, maar haar droom is om op den duur een volle praktijk te hebben zodat ze goed kan verdienen.

“Reken maar uit”, zegt ze. “Als ik met iedere klant drie sessies doe per maand, en ik vraag daarvoor 750 euro, dan hoef ik maar 10 klanten te hebben of ik verdien al 7500 euro per maand. Dat is veel meer dan in de parttime job die ik eerst had. Als ik er 20 heb, verdien ik 15.000 per maand, een inkomen dat echt mijn stoutste verwachtingen zou overtreffen”.

Hoe je om kunt gaan met kritiek

Altijd als ik mijn ezine schrijf, presentaties geef, artikelen schrijf op mijn weblog, krijg ik reacties van anderen. In de meeste gevallen zijn die positief. Ik krijg mailtjes van mensen die me schrijven hoe ik hen geïnspireerd heb, die de  tips en adviezen daadwerkelijk toepassen in de praktijk en daar veel aan hebben. Daar ben ik altijd blij mee en ik heb er een apart mapje van gemaakt in mijn emailinbox.

Maar het is niet allemaal zo warm. Als je veel schrijft, spreekt, en stelling neemt, krijg je ook kritiek, soms bijtend als zuur in je gezicht.